Estoniya zəfəri! Udduq. Urra! Sevinmirəm. Sevinə bilmirəm. Siz sevinirsiz? Açıq danışsaq, bu nəticəyə ancaq o adamlar sevinə bilər ki, "Misli.az"-da Azərbaycanın qələbəsini yazmışdı. Öz aramızdır, yaxşı da əmsal vermişdi ha, 3 neçə, quyruğu da var idi... 

Bu qələbə yığma üçün, ölkə üçün, idman camiyəsi üçün, nə bilim, şimallı-cənublu bütün soydaşlarımız üçün "3 xal"dan artıq bir məna daşımadı, daşımamalıdır, daşımasın, nolar... Fərqindəsinizsə, biz hər belə məna kəsb etməyən nailiyyətə sevinəndə, misterlə yeni müqavilə imzalanır. 

Belarus zəfəri? Danqqq 1 il. İordaniya? Ala, tut gəldi 2 il. İsveçə qarşı 62-lik topa yiyələnmə faizi? Dayan, dayan, isti-isti müqavilə, bu dəqiqə çıxıb, buyur, qardaşım... köz kimi... Ona görə də, xahiş edirəm, gəlin, özümüzü elə aparaq ki, guya heç belə şey olmayıb. Soruşan olsa, deyək "aa, milli oynayırdı ki? Gör, heç xəbərim olub... Neçə-neçə oldu? Vidadi Rzayev heyətdə idi? Şey var idi ee, Fabio Luis Ramim, o nöş görsənmir?"

Day az qala bütün çayxanalarda belə hamı deyir ki, indiki oyunçular müstəqillik dövrünün ən güclü yığmasını formalaşdırıb. Çoxu legioner, normal çempionatların ortabab klublarının əsas heyət oyunçuları. İllərdir, niyə bu məhsulu zay etməkdə israrlı davrandıq, anlamıram, başa düşə bilmirəm. Bilən varsa, izah eləsin. 

Hansı dövrdə millimizin belə xammalı olub? Ağız dolusu tərif etdiyimiz kişilər çıxıb hər oyun 5, 7, 9 qol buraxmırdımı?! O gün Rəşad Sadiqovdan, Saşa Yunisoğludan müsahibə almışıq. Deyirlər bizim vaxtımızda milli elə idi, belə idi. İndikilərdə ruh yoxdu. Bir dənə keçmişin romantikasından ayılın, söz deyəcəm.
Mister, sən bizim əlimizdən çox mühüm bir şeyi almısan. Fəxr etdiyimiz, qürurlandığımız, “uduzsanız da, kişi kimi uduzdunuz” dediyimiz milli komandanı bizim əlimizdən almısan. Əvəzində isə müasir futbolda artıq yeri olmayan, ürəkbulandıran, məhəllə-məhəlləyə futbolu xatırladan, “topu vur qabağa, Allah kərimdir” dediyimiz, az qala Estoniyaya da qarşı 5 müdafiəçi ilə çıxdığımız bir oyun tərzini yenidən bizə urcah etmisən. 

Sən gələndə... Elə xoşbəxt idik ki, eh, bir bilsən. Sən gələndə burda yaz səhəri idi... Elə sevinirdik, elə sevinirdik ki... "A kişi, bilirsən kim gəldi milliyə?! O Albaniyanı Avropa çempionatına çıxartdı ee, bax, o kişi!" 
Bilmirəm, bizdən sonra hara gedəcəksən, mister. Amma gəl, sənə spoiler verim. Getdiyin yerdə də deyəcəklər ki, "aa, bilirsən kimi gətirmişik?! Azərbaycan milli komandası var idi ee, bax onu qara gündən çıxarıb qapqara günə salan kişini..." 

 Təklif edirəm, kimsə hər oyuna təcrübə qazanmaq üçün çıxan (özü belə deyir, mən demirəm) gənc və perspektivli baş məşqçimiz yoldaş Cianniyə Ağadadaş Ağayevin "gecdir daha" mahnısını dinlətsin. Qıraqdan da kimsə sinxron tərcümə eləsin.

Bizə olan oldu, keçdi daha...

Rasim Sultanzadə