Vüqar Nadirov: Mən buna savadsızlıq deməzdim
23.10.2010 - 23:01
Azərbaycan yığmasının və “Qarabağ” klubunun yarımmüdafiəçisi Vüqar Nadirovun apasport.az saytına müsahibəsi
- Türkiyə yığmasını məğlub etdikdən sonra özünüzü necə hiss edirsiniz?
- Lap yaxşı. Onlara sübut etdik ki, biz də futbol oynaya bilirik. Onlar bizə yuxarıdan aşağı baxırdılar. Şükürlər olsun ki, həmin oyunda qələbə qazandıq və yanlış düşündüklərini sübut etdik. Həm də bu bizim qrup mərhələsi çərçivəsində ilk oyunumuz idi. Azarkeşlərimizi sevindirdiyimiz üçün özümüzü xoşbəxt hesab edə bilərik.
- Bu qələbədən sonra futbolçularda özündənrazılıq yaranıb?
- Niyə ki? Fikrimcə, heç kimdə özündənrazılıq, yekəxanalıq yaranmayıb.
- Bu sualı əbəs yerə vermədik. Yığmanın heyətində Qazaxıstana qol vurduqdan sonra əksəriyyət sizin “ulduz xəstəliyi”nə tutulduğunuzu deyirdi. Həmin dövrü xatırlayırsınız?
- Yox, bunu heç kim deyə bilməz. Necə deyərlər, ağac bar verdikcə, başını aşağı əyər. Hər zaman belə olmuşam.
- Ümumiyyətlə, bizim futbolçular daha çox intizamsızlığa görə seçilirlər. Niyə?
- Yığma komandada belə şey yoxdur. Hər şey vaxtlı-vaxtında yerinə yetirilməlidir. Yəni baş məşqçi alman nizam-intizamını tətbiq edir. Kimsə məşqə, yeməyə, iclasa gecikə bilməz. Ancaq futbol haqda düşünürük. Biz də inkişaf etmək, irəli getmək istəyirik. Olub, amma çox əvvəllər. İndi belə şey yoxdur.
- Bu cür hallara daha çox yerli məşqçilərin rəhbərliyi dövründə rast gəlinir. Futbolçular məşqçilərlə münasibətdən fərqli şəkildə istifadə edirlər.
- Yox, elə bir şey yoxdur. Futbolçu üçün vacib olan məqamlardan birincisi nizam-intizama riayət etməsidir. Biz də buna əməl edirik.
- Adətən əcnəbi futbolçuların müsahibəsini maraqla oxuyuruq. Çünki onlar meydandakı oyunları ilə yanaşı, məntiqli və səlis danışmaları ilə də seçilirlər. Ancaq bizim futbolçuların böyük əksəriyyətində bunun əksi ilə rastlaşırıq. Deyə bilərsinizmi, bizim futbolçular niyə savadsız olurlar?
- Mən buna savadsızlıq deməzdim. Elə uşaq var ki, ya futbolu seçməlidir, ya da dərslərini oxumalıdır. Hər ikisini eyni dərəcədə həyata keçirənlərin sayı çox azdır. Təbii ki, futbol əksər hallarda məktəbi üstələyib. Səbəbini də bununla əlaqələndirmək istəyərdim. Ancaq danışdıqca vərdiş yaranır.
- Özünüz orta məktəbi necə oxumusunuz?
- Belə də... Dərsdən qaçıb futbol oynamağa gedirdim.
- Kitab oxumaqla aranız necədir?
- Boş vaxtlarımda hərdən dini kitablar oxuyuram.
- Bədii ədəbiyyatla aranız necədir?
- Marağım yoxdur. Uşaq vaxtdan həvəsim olmayıb.
- Elə vaxt olubmu ki, uduzduğunuza görə oyundan sonra ağlayasınız?
- Əlbəttə, olub. Hansı oyun olduğu yadımda deyil. Sadəcə, məğlub olduğumuza görə, pis olmuşam, ağlamışam. Bu cür hallar əsasən uşaq vaxtlarımda olub.
- Bir müddət əvvəl subaylığın daşını atdınız və ailə həyatı qurdunuz. Ailə başçısı kimi özünüzü necə hiss edirsiniz?
- Bütün subaylara tövsiyə edərdim ki, evlənsinlər. Həm də tezliklə.
- Özünüz sevib evlənmisiniz, yoxsa evdəkilər məsləhəti bilib?
- Sevib evlənmişəm.
- Həyat yoldaşınızı çoxdan tanıyırdınız?
- Bir il idi nişanlı idik. Bir-birimizi yaxşı tanıyırıq.
- Belə çıxır ki, subaylıq sultanlıq deyil.
- Xeyr. Futbolçu nə qədər tez evlənsə, bir o qədər yaxşıdır. Onda bütün diqqətini futbola yönəldir. Oyun baxımından artırır.
- Amma təcrübəli futbolçular bunun əskini deyirlər. Hətta tez evləndikdə, artıq futbolun ikinci plana keçdiyini də deyirlər.
- Bu düzgün fikir deyil. “Beşiktaş”ın oyunçularından biri müsahibə zamanı demişdi ki, subay olanda pulu sağa-sola xərcləyirsən. Yəni özünə gələcək qurmursan. Lakin evli olduqda, belə etmirsən. Fikirləşirsən ki, gözləyənin var.
- Özünüz necə, subay olanda pulu sağa-sola çox xərcləmisiniz?
- Yox, elə də pul dağıdan olmamışam. Qənaətciləm. Uşaq vaxtlarımdan ailəmizə mən baxıram.
- Biz adətən başqalarını günahlandırmağı xoşlayırıq. Ancaq özümüzün səhv cəhətlərimizdən danışmaq istəmirik. Yəni özünütənqiddən qaçırıq. Siz necə, özünüzü tənqid edirsinizmi?
- Ümumiyyətlə, tənqid yaxşı şeydir. İnsanın səhv və çatışmazlıqları ortaya çıxır. Düzgün tənqidə münasibətim yaxşıdır.
- Elə tənqid olubmu ki, necə deyərlər, yeddi qatınızdan keçsin?
- Olub, amma üstdən keçmişəm. Səbirli insanam. Bu da üstünlüyümdür.
- Hansı xasiyyətinizi dəyişdirmək istərdiniz?
- Şikayətim yoxdur. Elə çatışmazlığım yoxdur ki, onu düzəldim.
- Səhvlərinizdən nəticə çıxarmağı bacarırsınız?
- Təbii. Hətta günahım olarsa, qarşıdakından üzr də istəyirəm.
- Futbolçu kimi arzularınıza çatmısınız?
- Hələ yox.
- Türkiyə yığmasını məğlub etdikdən sonra özünüzü necə hiss edirsiniz?
- Lap yaxşı. Onlara sübut etdik ki, biz də futbol oynaya bilirik. Onlar bizə yuxarıdan aşağı baxırdılar. Şükürlər olsun ki, həmin oyunda qələbə qazandıq və yanlış düşündüklərini sübut etdik. Həm də bu bizim qrup mərhələsi çərçivəsində ilk oyunumuz idi. Azarkeşlərimizi sevindirdiyimiz üçün özümüzü xoşbəxt hesab edə bilərik.
- Bu qələbədən sonra futbolçularda özündənrazılıq yaranıb?
- Niyə ki? Fikrimcə, heç kimdə özündənrazılıq, yekəxanalıq yaranmayıb.
- Bu sualı əbəs yerə vermədik. Yığmanın heyətində Qazaxıstana qol vurduqdan sonra əksəriyyət sizin “ulduz xəstəliyi”nə tutulduğunuzu deyirdi. Həmin dövrü xatırlayırsınız?
- Yox, bunu heç kim deyə bilməz. Necə deyərlər, ağac bar verdikcə, başını aşağı əyər. Hər zaman belə olmuşam.
- Ümumiyyətlə, bizim futbolçular daha çox intizamsızlığa görə seçilirlər. Niyə?
- Yığma komandada belə şey yoxdur. Hər şey vaxtlı-vaxtında yerinə yetirilməlidir. Yəni baş məşqçi alman nizam-intizamını tətbiq edir. Kimsə məşqə, yeməyə, iclasa gecikə bilməz. Ancaq futbol haqda düşünürük. Biz də inkişaf etmək, irəli getmək istəyirik. Olub, amma çox əvvəllər. İndi belə şey yoxdur.
- Bu cür hallara daha çox yerli məşqçilərin rəhbərliyi dövründə rast gəlinir. Futbolçular məşqçilərlə münasibətdən fərqli şəkildə istifadə edirlər.
- Yox, elə bir şey yoxdur. Futbolçu üçün vacib olan məqamlardan birincisi nizam-intizama riayət etməsidir. Biz də buna əməl edirik.
- Adətən əcnəbi futbolçuların müsahibəsini maraqla oxuyuruq. Çünki onlar meydandakı oyunları ilə yanaşı, məntiqli və səlis danışmaları ilə də seçilirlər. Ancaq bizim futbolçuların böyük əksəriyyətində bunun əksi ilə rastlaşırıq. Deyə bilərsinizmi, bizim futbolçular niyə savadsız olurlar?
- Mən buna savadsızlıq deməzdim. Elə uşaq var ki, ya futbolu seçməlidir, ya da dərslərini oxumalıdır. Hər ikisini eyni dərəcədə həyata keçirənlərin sayı çox azdır. Təbii ki, futbol əksər hallarda məktəbi üstələyib. Səbəbini də bununla əlaqələndirmək istəyərdim. Ancaq danışdıqca vərdiş yaranır.
- Özünüz orta məktəbi necə oxumusunuz?
- Belə də... Dərsdən qaçıb futbol oynamağa gedirdim.
- Kitab oxumaqla aranız necədir?
- Boş vaxtlarımda hərdən dini kitablar oxuyuram.
- Bədii ədəbiyyatla aranız necədir?
- Marağım yoxdur. Uşaq vaxtdan həvəsim olmayıb.
- Elə vaxt olubmu ki, uduzduğunuza görə oyundan sonra ağlayasınız?
- Əlbəttə, olub. Hansı oyun olduğu yadımda deyil. Sadəcə, məğlub olduğumuza görə, pis olmuşam, ağlamışam. Bu cür hallar əsasən uşaq vaxtlarımda olub.
- Bir müddət əvvəl subaylığın daşını atdınız və ailə həyatı qurdunuz. Ailə başçısı kimi özünüzü necə hiss edirsiniz?
- Bütün subaylara tövsiyə edərdim ki, evlənsinlər. Həm də tezliklə.
- Özünüz sevib evlənmisiniz, yoxsa evdəkilər məsləhəti bilib?
- Sevib evlənmişəm.
- Həyat yoldaşınızı çoxdan tanıyırdınız?
- Bir il idi nişanlı idik. Bir-birimizi yaxşı tanıyırıq.
- Belə çıxır ki, subaylıq sultanlıq deyil.
- Xeyr. Futbolçu nə qədər tez evlənsə, bir o qədər yaxşıdır. Onda bütün diqqətini futbola yönəldir. Oyun baxımından artırır.
- Amma təcrübəli futbolçular bunun əskini deyirlər. Hətta tez evləndikdə, artıq futbolun ikinci plana keçdiyini də deyirlər.
- Bu düzgün fikir deyil. “Beşiktaş”ın oyunçularından biri müsahibə zamanı demişdi ki, subay olanda pulu sağa-sola xərcləyirsən. Yəni özünə gələcək qurmursan. Lakin evli olduqda, belə etmirsən. Fikirləşirsən ki, gözləyənin var.
- Özünüz necə, subay olanda pulu sağa-sola çox xərcləmisiniz?
- Yox, elə də pul dağıdan olmamışam. Qənaətciləm. Uşaq vaxtlarımdan ailəmizə mən baxıram.
- Biz adətən başqalarını günahlandırmağı xoşlayırıq. Ancaq özümüzün səhv cəhətlərimizdən danışmaq istəmirik. Yəni özünütənqiddən qaçırıq. Siz necə, özünüzü tənqid edirsinizmi?
- Ümumiyyətlə, tənqid yaxşı şeydir. İnsanın səhv və çatışmazlıqları ortaya çıxır. Düzgün tənqidə münasibətim yaxşıdır.
- Elə tənqid olubmu ki, necə deyərlər, yeddi qatınızdan keçsin?
- Olub, amma üstdən keçmişəm. Səbirli insanam. Bu da üstünlüyümdür.
- Hansı xasiyyətinizi dəyişdirmək istərdiniz?
- Şikayətim yoxdur. Elə çatışmazlığım yoxdur ki, onu düzəldim.
- Səhvlərinizdən nəticə çıxarmağı bacarırsınız?
- Təbii. Hətta günahım olarsa, qarşıdakından üzr də istəyirəm.
- Futbolçu kimi arzularınıza çatmısınız?
- Hələ yox.
Oxşar xəbərlər
Ana səhifə
Bütün xəbərlər